آشنایی با بیمارهای طیور در فصل تابستان

آشنایی با بیمارهای طیور در فصل تابستان:

 1- برونشیت   2-آنفلوانزای فوق حاد طيور 

برونشیت در طیور:

این بیماری احتمالا شایع ترین بیماری تنفسی طیور است، که اولین بار در آمریکا مطرح شد. شیوع بیماری 50 تا 100 درصد و مرگ و میر 0 تا 25 درصد است. عامل آن ویروسی به نام کورونا است. بیماری برونشیت از مخاط چشم و لوله­ های تنفسی شروع می­شود. دوره کمون آن 18 تا 36 ساعت می باشد. بیماری خیلی سریع از طریق تماس، و تنفس انتقال می­یابد. برخی از پرنده­ ها تا یک سال می­توانند ناقل این ویروس باشند. ویروس تا 4 هفته زنده می­ماند و به محلول­ها، گرما (56 درجه به مدت 15 دقیقه) محلول­های بازی، آنتی باکتریال­ ها حساس هستند. تهویه ضعیف و تراکم بالا از فاکتورهای اصلی ابتلا به بیماری می باشد.

علایم :  بی حالی و افسردگی، ازدحام در یک نقطه، کاهش اشتها، سرفه، نفس نفس زدن، تنگی نفس، بستر مرطوب، اسهال، تکرر ادرار                                            

تشخیص: تشخیص تجربی این بیماری ابتدا با مشاهده علایم کلینیکی، التهاب است. اما تشخیص قطعی آن با دیدن ویروس بعد از گذشت 3 تا 5 روز از حمله ویروس HA منفی، تست آنتی بادی مثبت و سیلیواستاسیس در سیستم تنفسی می باشد.

درمان: ترکیب سدیم سالسیلات (Sodium salicylate) به مقدار 1 میلی­گرم در لیتر  پیشگیری: واکسیناسیون 

برنامه واکسیناسیون پیشنهادی جهت پیشگیری در جوجه های گوشتی :

روش واکسیناسیون	نوع واکسن		سن
اسپری یا قطره چشمی	H120	91/4	یک روزگی
قطره چشمی	H120	91/4	16- 14 روزگی

 

آنفلوانزای فوق حاد طيور:

آنفلوانزای فوق حاد طيور يک بيماری ويروسي پرندگان مي باشد. ويروسهای آنفلوانزا دارای 3 نوع تيپ C,B,A مي باشند. در طيور فقط تيپ A مي تواند ايجاد بيماری نمايد. اين تيپ علاوه بر طيور، ساير حيوانات از جمله خوک، اسب و همچنين انسان را درگير مي نمايد.

مخازن بيماری:  پرندگان وحشي و آبزی مي توانند بدون اينکه خود مبتلا به بيماری شوند، ويروسهای آنفلوانزای طيور را با خود جابجا  کنند. خوک به عنوان ميزبان واسط ويروسهای آنفلوانزای طيور و پستانداران مي باشد.

ميزبانها ( پرندگان حساس به بيماری): مرغ و خروس، بوقلمون، مرغ شاخدار، پرندگان زينتي، پرندگان وحشي و شتر مرغ از پرندگان حساس به بيماری مي  باشند.

علائم بيماری در طيور:

1- شروع ناگهاني تلفات با روند افزايش در گله؛

2- انتشار ناگهاني بيماری در گله؛

3- بيحالي شديد، پژمردگي و دور هم جمع شدن گله؛

4 - کاهش شديد مصرف دان؛

5- افت ناگهاني و شديد توليد تخم مرغ روزانه؛

6- علائم تنفسي حاد؛

7- سياه شدن و خونريزی تاج، ريش و ساق پا.

 

نحوه انتقال بيماری:

1- تماس با پرندگان وحشي و پرندگان آبزی آلوده؛

2- تماس با طيور آلوده؛

3- از طريق کفش، لباس، خودرو، آب، دان و مدفوع و بستر آلوده؛

4- سگ و گربه به عنوان ناقلين مکانيکي؛

5- تهيه دان از منابع غير مطمئن بخصوص کانونهای آلوده؛

6-پراکنده شدن کود مرغداری به محيط اطراف؛

7- عدم پاکسازی و ضد عفوني کامل محل نگهداری مرغ و لوازم و تجهيزات قبل از پرورش جوجه.

 

 راههای پيشگيری از بيماری:

1- جلوگيری از ورود پرندگان وحشي به محل نگهداری مرغ از طريق نصب توری و ترميم خرابيهای آن؛

2- رعايت اصول بهداشتي و امنيت زيستي در مرغداری های صنعتي؛

3- ضد عفوني کامل محل پرورش مرغ و تجهيزات آن قبل از جوجه ريزی؛

4- ممانعت از ورود حيوانات ديگر به عنوان ناقلين مکانيکي به محل پرورش مرغ؛

5- اعلام هر نوع کاهش شديد مصرف دان، کاهش شديد توليد يا افزايش تلفات به نزديکترين پست دامپزشکي.

 

توصيه های مهم بهداشتي:

1-خودداری از شکار و نگهداری پرندگان مهاجر و بومي آبزی؛

2- اهالي روستاها از رها نمودن مرغهای بومي و ديگر ماکيان بصورت چرای آزاد خودداری و آنها را در مکانهای سر پوشيده نگهداری نمايند چون امکان انتقال بيماری به طيور بومي از طريق تماس با پرندگان وحشي وجود دارد؛

3- صاحبان طيور بومي در صورت مشاهده تلفات در طيور، مراتب را سريعاًبه نزديکترين پست دامپزشکي اعلام نمايند؛

4- عدم تهيه گوشت مرغ از مراکز غير مجاز و عرضه کنندگان و کشتار کنندگان دوره گرد ؛

5- گوشت مرغ مصرفي خود را بصورت بسته بندی شده تازه يا منجمد و از مراکز مجاز تهيه نمائيد.

 

تدوین:  یاسر شکری کارشناسان جهاد کشاورزی شهرستان قائمشهر

 

چاپ محتويات