این آفت یکی از آفات مهم و خطرناک است که در حدود اوایل سالهای 1350 همراه با میوه های وارداتی به کشور ما راه یافته است. در سال های نخست، جمعیت کم و روی میوه های هلو و در سالهای اخیر روی مرکبات شمال گزارش شده است. و به غیر از لیمو ترش و نارنج های تازه رنگ گرفته به سایر انواع مرکبات صدمه میزند.

علایم خسارت

1-تغییر رنگ در محل تخم ریزی مگس بر روی میوه   2-پوسیدگی میوه در اثر تغذیه لارو آفت   3-ریزش شدید و نابجای میوه

روش های کنترل

نظر به تعدد نسل و میزبانی این آفت همچنین وضعیت بیولوژی این آفت مبارزه باید در قالب برنامه ریزی بشرح زیر انجام گردد.

1-میوه با ثبت مشخصات کامل باغ یا خانه سرا و تعداد درختان موجود 

2-جمع آوری و معدوم نمودن میوه های آفت زده و مشکوک با غرقاب نمودن در ظروف بشکه ای حاوی آب و مواد نفتی، مدفون نمودن میوه ها در عمق بیش از 50 سانتی متری خاک و در صورت امکان سوزاندن میوه های آفت زده

3- محلول پاشی تنه و سر شاخه های اصلی درخت خصوصا قسمت های آفتاب گیر درخت با پروتئین هیدرولیزات 2 تا 3درصد + 2 در هزار سم مالاتیون 

4- برداشت کلیه میوه ها (نارنگی، پرتقال، لیمو، نارنج، خرمالو، ازگیل ... ) قبل از فصل زمستان از سطح باغ یا خانه سراها

5- جلوگیری از نقل وانتقال میوه های آفت زده 

6- انجام مبارزه زراعی در فصل سرما (پا بیل کردن سایه انداز درختان) بمنظور از بین بردن شفیره های آفت  7- عدم انبار کردن میوه های برداشت شده از باغاتی که وجود آفت در آنها محرز می باشد . 

8-صادرات محصولات کشاورزی در صورت وجود این آفت بر اساس استاندار های جهانی و قرنطینه ای بایستی صورت پذیرد.