آثار تاریخی و گردشگری
کاخ صفی آباد
کاخ صفی آباد که در حال حاضر کاربرد نظامی داشته و بازدید از آن میسر نیست ولی از تمام شهر می‌توان آن را دید.
کاخ صفی آباد در جنوب غرب شهر بهشهر و در بالای ارتفاعات منتهی به دشت قرار دارد. این کاخ در زمان شاه صفی نوه شاه عباس توسعه پیدا کرده و عمارت با شکوه صفی آباد مرهون توجه خاص شاه عباس بود. این کاخ در میان باغی زیبا به صورت بنایی مربع شکل که دارای ابعاد ۲۵ * ۲۵ متر بوده و در دو طبقه ساخته شد. ورودی کاخ در سمت شمالی قرار داشته که با عبور از پنج پله امکان دسترسی به داخل طبقه اول کاخ وجود دارد. طبقه اول دارای اتاقهای متعدد بوده که از طریق راهرو و هشتی امکان دسترسی به داخل آن وجود دارد. طبقه دوم نیز دارای راهرو و اتاقهای زیبا است.بنا بر روایت مورخان دیوارهای درونی کاخ دارای نقاشیهای گوناگون بوده که متأسفانه امروزه، اثری از آن بر جای نمانده‌است. از مصالح به کار رفته در این کاخ، سنگ، آجر و گچ است که در قرن اخیر بر اثر ویرانیهای پیاپی ساخته شد.این کاخ در زمان حمله افغان‌ها آسیب دیده و در زمان نادر شاه تعمیر و بازسازی شد. این بنا در زمان قاجاریه نیز مورد مرمت قرار گرفت و در قرن اخیر کاملاً احیاء شده‌است.
باغ شاه
یا باغ دیوانخانه به سال ۱۳۵۶ به شماره ۱۳۵۷ در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسیده و هم اکنون نیز شهرداری بهشهر در عمارت آن مستقر و محوطه، به پارک عمومی تغییر کاربری داده است. (باغ چهلستون اشرف) دیوانخانه (واقع در استان مازندران، در زمین شیب‌دار دامنه شمالی کوه برزو) (پیشکوه جهان مورا) از شمال به جنوب ساخته شد. این باغ با ابعاد ۱۷۰متر عرض و ۵۵۰ متر طول، در سال ۱۰۲۱ هـ. ق به دستور شاه عباس طرح ریزی و طی چند سال احداث شده و محل بارعام و تشریفات شاه عباس و پذیرایی مهمانان بوده است. در این باغ آب نهر پس از گذشتن از چهار حوضچه، از زیر بنا عبور کرده و روبه روی نمای شمالی، از آبشار کوچکی سرازیر و به استخر مستطیل بزرگ در محور شمالی ـ جنوبی (با ابعاد ۳/۳۶*۴۱۶ متر) مقابل عمارت میریزد. دور تا دور استخر، در زمان شاه عباس اول گودالهایی برای قرار دادن شمع وجود داشته است که هنگام تشریفات، آنها را روشن می‌کردند و به همین مناسبت آن را حوض نور مینامیدند و به واسطه شیب زمین، آبشارهای کوچک با کف سینه کبکی، در محل ریزش آب از یک سطح به سطح دیگر در محور اصلی وجود دارد. بان اصلی میباشد که محور طولی باغ با چشم‌اندازی به سوی شمال و دریا است، و در نقطه تقاطع آنها، استخر بزرگ باغ قرار دارد.در بخش جنوبی، آب نهر پس از گذشتن از چهار حوضچه، از زیر بنا عبور کرده و روبه روی نمای شمالی، از آبشار کوچکی سرازیر و به استخر مستطیل بزرگ در محور شمالی ـ جنوبی (با ابعاد ۳/۳۶*۴۱۶ متر) مقابل عمارت میریزد. از کاخ صفی آباد و تا باغ چهل ستون اشرف که به عمارت چهل ستون مشهور است، یک راه زیر زمینی احداث شده بود که در مواقع ضروری مورد استفاده عبور و مرور یا سایر جریان‌های دیگر می‌گردید. فاصلهٔ کاخ تا دریا در حدود ۱۶ کیلومتر است و در ایام سلطنت صفویه به ویژه شاه عباس کبیر این راه زیر زمینی جهت امور سوق‌الجیشی و جلوگیری از تهاجمات ازبکان و سایر ملل وحشی که در حول و حوش دریای خزر زندگی می‌کردند، استفاده می‌شد.
مجموعه تاریخی عباس آباد بهشهر
تاریخچه : باغ عباس آباد بهشهر یکی از بزرگترین و مهم ترین باغ های تاریخی ایران است. این باغ در سال 2011 میلادی به ثبت فهرست میراث فرهنگی یونسکو رسید.
در مجموعه باغ عباس آباد بهشهر بناهای زیر قرار دارد:
کنترل جریان آب توسط سد و برج
بنایی که داخلی دریاچه مصنوعی قرار گرفته است.
برج های دیده بانی در شرق دریاچه
فضا سازی شمالی
صفه و فضا سازی جنوبی
حمام مجموعه باغ
دریاچه باغ عباس آباد بهشهر دارای مساحت 10 هکتار است و عمارتی در مرکز دریاچه دیده می شود که در زمان آبگیری دریاچه، این عمارت به زیر آب می رود و سقف اش به همراه درختچه هایی هویداست.
صفه سازی شمالی در بالاترین نقطه سکوی مرکزی قرار می گیرد. این سکو ها از جنس سازه های چوبی بوده که به مرور زمان از بین رفته است. جوی ها با جریاناتی که بر صفه ها دارند و آبشارها و حوض های متنوعی را ایجاد می کنند، مناظر چشم نوازی را ایجاد می نمایند.
با بررسی حوض های آب و کف سازی های آن در بخش صفه سازی جنوبی می توان فهمید که بخشهای زیادی از این صفه سازی شبیه صفه سازی شمالی بوده، اما از اهمیت کمتری برخوردار بوده است.
در پائین ترین ارتفاع به حمام مجموعه، حمام آب سکوی مرکزی قرار داشته که حمام این مجموعه با کوچکی خود خصوصیات سنتی حمام های گذشته را دارا بود. برای انتقال آب از تنبوشه ها استفاده می گردید و کاشی هایی به رنگ های لاجوردی و فیروزه ای با نقش های متداول آن دوران به کار برده شده است.
مصالح به کار رفته در معماری بناهای باغ عباس آباد ، سنگ و آجر و چینه هایی از کاه و گل بوده است. در باغ عباس آباد مازندران جاده های سنگ فرشی از محل باغ تا محل آسیاب کشیده شده است. شاه عباس اول در سال 1021 هجری قمری و در باغ عباس آباد شمال دستور به ساخت دو برج بزرگ آجری داد که تا هم اینک پابرجاست. از جمله اکتشافات مهم باغ عباس آباد، اتاق هایی با سیستم سه دری که در ابتدای دروازه شمالی باغ قرار داشت می توان اشاره نمود. کاربرد این سیستم هدایت جریان هوای خنک به داخل مجموعه های باغ بود. برای همین از این اتاقها در تابستان ها استفاده می شد.
مجموعه باغ عباس آباد از جمله دیدنی های دوران صفوی هم بوده است که با توجه به موقعیت جنگل و دریا از بهترین مکان های تفریحی پادشاهان بوده و هم اکنون این مکان به دلیل جذابیتی که برخوردار است تعداد کثیری از توریست ها و مسافران را به اینجا می کشاند.
چشمه عمارت بهشهر
باغ چشمه عمارت، یکی از با شکوه ترین باغ های صفوی اشرف البلاد (بهشهر کنونی)؛ می باشد؛ که به دستور شاه عباس، بین سال های ۱۰۲۱-۱۰۲۷ ه. ق بنا شده و از اهمیت تاریخی ویژه ای برخوردار می باشد.اگر چه نیمی از فضای معماری چشمه عمارت در گذر زمان از بین رفته است، اما موجودیت کالبدی بنای چشمه عمارت، به عنوان معدود کوشک های باقی مانده صفویان در بهشهر کنونی، یادمان شکوه مندی گذشته تاریخی این شهر می باشد.
گوهرتپه ، غار هوتو و کمربند بهشهر:
غار هوتو، در روستای شهیدآباد، در یک کیلومتری غرب بهشهر، در مدخل ورودی شهر واقع است و آثار بدست آمده در آنها شامل: تیغه هائی از سنگ، قطعاتی از استخوان سگ دریائی، آهو و اسکلت ۳ انسان می باشد؛ که احتمالاً در ۷۵۰۰ الی ۵۰۰۰ سال قبل می زیستند و از اماکن باستانی مشهور کشور، در جهان محسوب می شوند.
غار کمربند در فاصله حدود صدمتری از غار هوتو قرار دارد. این غار در دامنه کوه البرز و رو به دریا و در ابتدای ورودی شهر بهشهر است. آثار مكشوفه از غار هوتو و كمربند، كميشان و گوهر تپه نشان مي دهد كه اين اماكن در دوران ميزبان حضور انسان ها بوده است و داراي آثار متعددي از چهار دوره تاريخي مربوط به پيش از تاريخ است.
گوهرتپه منطقه ای واقع در شمال غرب رستمکلا از توابع شهرستان بهشهر با قدمتی نزدیک به ۷هزار سال است که در کاوش های باستان شناسی انجام شده در سال ۱۳۷۹ به سرپرستی آقای علی ماهفرزی کشف و در سال ۱۳۸۰ ثبت ملی شد.گوهرتپه قطعه ای از پازل بزرگ مطالعات باستان شناسی حاشیه جنوب و جنوب شرق دریای خزر (از آغاز تا اواسط هزاره اول قبل از میلاد) با موضوع از «غار تا شهر» بود که توسط هیات‌های ایرانی و آلمانی و لهستانی انجام شد.محققان از طریق کتاب‌هایی چون “اشرف البلاد” و “از آستارا تا استرآباد” و گزارشات مردمی متوجه شدند این منطقه دارای آثار باستانی است.این منطقه تاکنون ۵ فصل کاوش باستان‌شناسی را سپری کرده است.ظرفیت‌های تاریخی مانند قلعه ها، آتشکده ها، برج های آرامگاهی، مساجد، تکایای تاریخی، عمارت ها و کاخ های حاکمان، آسیاب ها، تنوع اقوام و گوناگونی سنت ها موجب شکل گیری یک منطقه شگفت انگیز گردشگری شده است.
